10 آوریل 2024 - نگرانی هایی در مورد افزایش خطر ابتلا به سرطان تیروئید توسط آنالوگ هایGLP-1  که به عنوان داروهایی برای درمان دیابت و چاقی به طور فزاینده ای محبوب شده اند، وجود دارد. اکنون محققان موسسه کارولینسکا با انجام یک مطالعه گسترده در اسکاندیناوی اعلام کردند که هیچ مدرکی دال بر چنین ارتباطی پیدا نکرده اند، اما نمی توانند افزایش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان تیروئید را در افرادی با خطر مادرزادی سرطان تیروئید مدولاری، رد کنند. این مطالعه در The BMJ منتشر شده است.

آگونیست های گیرندهGLP-1 که به عنوان آنالوگ های GLP-1 نیز شناخته می شوند، سطح قند خون و اشتها را کاهش می دهند. آنها به طور گسترده در درمان دیابت نوع 2 و چاقی استفاده می شوند و استفاده بالینی از آنها به طور پیوسته در حال افزایش است. مطالعات قبلی و داده‌های عوارض جانبی نشان داده‌اند که این داروها می‌توانند با افزایش خطر تومورهای تیروئید مرتبط باشند. با این حال، به دلیل محدودیت در داده‌ها و روش‌شناسی، نمی‌توان نتیجه‌گیری روشنی گرفت که منجر به عدم اطمینان در مورد این عارضه جانبی بالقوه می‌شود.

دکتر بیورن پاسترناک، محقق اصلی دپارتمان پزشکی سولنا در موسسه کارولینسکا در سوئد، گفت: بسیاری از مردم این داروها را مصرف می‌کنند، بنابراین مطالعه ی خطرات احتمالی مرتبط با آنها مهم است. مطالعه ما گروه وسیعی از بیماران را تحت پوشش قرار می دهد و از عدم ارتباط آنالوگ هایGLP-1  با افزایش خطر سرطان تیروئید حمایت می کند.

محققان داده‌های ثبت ملی از دانمارک، نروژ و سوئد را در مورد 145هزار بیمار تحت درمان با آنالوگ‌های GLP-1، عمدتا لیراگلوتید یا سماگلوتاید، و 290هزار بیمار تحت درمان با داروهای دیابت دیگر(مهارکننده‌های DPP4) تجزیه و تحلیل کردند. خطر ابتلا به سرطان تیروئید بین گروه ها در یک دوره پیگیری متوسط کمتر از چهار سال مقایسه شد.

درمان GLP-1 با افزایش خطر سرطان تیروئید مرتبط نبود. نتایج همچنین در مقایسه با گروه سوم از داروهای دیابت(مهارکننده‌های SGLT2) سازگار بود.

دکتر پیتر اوئدا، استادیار گروه پزشکی، سولنا، در موسسه کارولینسکا، گفت: ما نمی‌توانیم افزایش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان تیروئید در گروه‌های کوچک‌تری از بیماران که مطالعه ی ما بررسی نشدند را رد کنیم، برای مثال در افرادی که خطر مادرزادی سرطان تیروئید مدولاری دارند و توصیه می‌شود از این داروها استفاده نکنند.

برنامه تحقیقاتی در حال انجام در موسسه کارولینسکا به بررسی اثرات و عوارض جانبی احتمالی داروهای جدیدتر دیابت مانند آنالوگ های GLP-1 و مهارکننده های SGLT2 می پردازد. این داروها در حال حاضر برای درمان گروه‌های گسترده‌تری از بیماران، از جمله افراد مبتلا به چاقی، نارسایی قلبی و نارسایی کلیه استفاده می‌شوند.

دکتر بیورن پاسترناک، گفت: ما از کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌ می‌دانیم که آنها اثرات مثبتی دارند، اما واقعیت بالینی با بیمارانی که از نظر شدت بیماری، بیماری‌های همراه و پیروی از توصیه‌های درمانی متفاوت هستند، متفاوت است. بنابراین بررسی نحوه عملکرد این داروها در محیط های بالینی روزمره ضروری است.

منبع:

https://medicaldialogues.in/oncology/news/glp-1-analogues-do-not-increase-thyroid-cancer-risk-suggests-bmj-study-126968